ابتدا شیر شماره 1 تا 4 را ببندید.
سپس دسته شیر سولو را در وضعیت (REGEN) قرار دهید.
شیر شماره 3 و4 را باز کنید تا محلول آّب و نمک وارد سیستم شود، اگر درپوش برنجی روی نازل نمک را که به همین منظور در پشت شیر سولو و در کنار لوله تخلیه تعبیه شده است، باز کنید، به کمک پیچ گوشتی مناسبی می توانید میزان مکش را تنظیم نمایید.
پس از گذشت مدت لازم مرحله بعدی بعنی شستشوی رزین با آب را انجام دهید.
این روش برای بیشتر سختی گیر های رزینی قابل اجراست اما باید برای اطمینان از صحت مراحل انجام شده به دستورالعمل شرکت تولید کننده مراجعه کرد.
عملیات مقدماتی راه اندازی سختی گیر نیمه اتوماتیک:
مرحله دوم راه اندازی سختی گیر
5.شیر شماره 2(خروجی) را باز کنید,بدین ترتیب دستگاه آماده بهره برداری و تصفیه آب است.
نکته 1:در حین بهره برداری از دستگاه سختی گیر ,اطمینان حاصل کنید که فشار نسبی داخل مخزن باید بین(1.7-2.5 بار) باشد.اگر فشار داخل مخزن کمتر از(1.7 بار) باشد,در آب بندی شیر سولو و مکش آب نمک اختلال ایجادخواهد شد.همچنین در فشار های بالا ممکن است قطعات شیر سولو صدمه ببیند.در هر حال بهره برداری از شیر سولو در فشار های بالا تر از (2.5 بار) به هیچ توصیه نمیگردد.
نکته 2:سختی آب تصفیه شده خروجی از سختی گیر ها همواره باید کنترل شده و مورد آزمایش قرار بگیرد.به محض اینکه سختی آب از حد مجاز بیشتر بوده,بلافاصله باید نسبت به عمل احیا کردن رزین-که در ادامه شرح داده شده است-اقدام نمود.
روش بکواش کردن سختی گیر های رزینی ( احیا کردن رزین )
این روش برای بیشتر سختی گیر های رزینی قابل اجراست اما باید برای اطمینان از صحت مراحل انجام شده به دستورالعمل شرکت تولید کننده مراجعه کرد.
شستشوی رزین با آب
یکی از معمول ترین روش برای حذف سختی آب استفاده از سختیگیر رزینی می‌باشد. مقدار سختی آب،علاوه بر اینکه در آب‌های صنعتی خیلی حائز اهمیت است، از نظر بهداشت عمومی نیز اهمیت خاصی دارد.
سختی آب دراثر وجود بیش از اندازه نمک‌های محلول کلسیم و منیزیم و تا اندازه‌ای آهن،منگنز، آلومینیوم و روی در آن پدید می‌آید و سبب میشود که مصرف آب به طور کلی و به ویژه در صنعت با دشواری‌هایی مواجه شود.
در نتیجه آب سخت آبی است که در آن مقدار زیادی مواد معدنی حل شده که شامل عمدتا کلسیم و گاهی اوقات منیزیم میشود.
وقتی که آب باران از روی سنگ‌های نرم عبور می‌کند، بعضی از مواد معدنی سنگ‌ها در آب حل شده و آن را سخت می‌کند. بدیهی است هر چه مقدار این مواد در آب بیشتر باشد آب سخت‌تر خواهد بود. سنگ‌های سخت مانند گرانیت به راحتی در آب حل نمی‌شوند و در نتیجه نواحی که در آنجا سنگ‌های سخت وجود دارند، دارای آب نرم خواهند بود.
رسوباتی که در اثر ته نشین شدن مواد معدنی از آب سخت تشکیل می‌گردند، (که عمدتاً عبارتند از کربنات کلسیم، هیدروکسید منیزیم و سولفات کلسیم و اصولاً بدلیل تجزیه گرمایی یون‌های بی‌کربنات بوجود می‌آیند) بصورت مواد جامد چسبنده به سطوح لوله‌ها و به ویژه روی سطوح داغ مبدل حرارتی مبدل حرارتی و بویلرها می‌چسبند، که این امر باعث مسدود شدن لوله‌ها می شود و در بویلرها نیز بصورت عایق حرارتی عمل کرده و مانع جریان یافتن حرارت به آب میگردد که این امر نه تنها بازدهی حرارتی را کاهش می دهد، بلکه باعث بیش از حد گرم شدن فلز شده که این امر در سیستم‌های تحت فشار می‌تواند منجر به شکست فاجعه باری گردد. ولی از طرف دیگر، این رسوبات مانع تماس مستقیم آب با فلز لوله شده و در نتیجه از خوردگی لوله و حل شدن نمک‌های فلزی سمی در آب جلوگیری می‌کند.